Eşek

Yörüklerde az sayıda da olsa eşek bulunur. Eşekler atlar gibi hırçın hayvan değildir ve uysaldırlar. Beslenme ve bakımları atlara göre daha kolaydır. Atlara herkes binemez ancak eşeklere herkes binebilir. Göç sırasında eşeğin üzerinde bir çocuk, bazılarında ise birkaç çocuk bulunur. Göçte yeni doğan buzağı, oğlak ve kuzular heybelere katılarak eşeklerce taşınır. Keza yaylalarda karlar veya gölden getirilen su tenekeleri çadıra eşeklerle taşınır. Ayrıca ilkbahar ve güz aylarında geceleri yaylalar soğuk olur. Akşamları mutlaka ateş yakılır. Yakılacak odunlar yine çadıra eşeklerle taşınır. Koyun sürüsünün içinde çobanların azığını ve suyunu taşımak için bir eşek bulunur. Bu eşek küçüklüğünden sürünün içine katıldığından adeta bir koyun gibi sürüden ayrılmaz. Eşeklerde doğurganlık ve gebelik süreleri atlarda olduğu gibidir. Eşeğin ve atın doğum yapmasına gunnama denir. Yeni doğan yavruya 2 yaşına kadar sıpa denir. Eşeğin de iki memesi vardır. Sıpalar bir buçuk iki yaşına kadar analarını emerler.